بزرگترین ایراد روزه دینی نرسیدن آب به بدن است که بزرگترین خیانت در حق بدن محسوب می گردد. بی آبی بدن حتی میتواند باعث از بین رفتن همیشگی تعدادی از سلولهای مغز شود. از آن که بگذریم به هم ریختن سیستم متابولیسم بدن انسان است. بدن انسان در شرایط عادی توانایی کم غذایی یا به غذایی برای مدت طولانی را دارد. این توانایی بشر در دوران تکامل شکل گرفته. نوع غذا خوردن انسان اولیه خیلی مقطعی و با هجم زیاد بوده. روزی شکار بوده و ان روز غذا زیاد بوده و روزهای طولانی نبود شکار باعث شده که بدن انسان بتواند از ذخیره غذایی که به شکل چربی در بدن انباشته میشده استفاده کند..
۱۳۸۹ مرداد ۸, جمعه
۱۳۸۹ مرداد ۷, پنجشنبه
بستن حساب کاربران در بالاترین و لزوم پشتیبانی کاربران از یکدیگر
وقتی جمهوری اسلامی یک نشریه را می بندد در بالاترین غوغا می شود که نظام دیکتاتوری و سانسورچی ولایت فقیه یک نشریه را تعطیل کرد. این نظام کثیف و سانسور چی است. این نظام دیکتاتور است. این نظام نویسندگان را خفه می کند. اما وقتی بالاترین حساب کاربران را می بندد آب از آب تکان نمی خورد. دلیل این یکه تازی بالاترین هم این است که ما حمایت از یکدیگر را وظیفه خود نمی دانیم.
اگر در مقابل بسته شدن حساب کاربران واکنش از خود نشان می دادیم بالاترین اینگونه با خیال راحت در بستن حساب کاربران جولان نمی داد. بیایید بالاترین را در مقابل کاربرانش متعهد کنیم. بالاترین باید بداند که بدون وجود کاربران هیچ است.
قوانین خشک بالاترین باید متعادل گردد. بالاترین نباید بتواند به راحتی آب خوردن حساب کاربری را مسدود کند و آب از آب تکان نخورد. بالاترین باید بداند که باید کمی آزادی عمل به کاربران بدهد.
بالاترین باید بداند که گزارشات تخلف که گاه رد می شود می تواند حربه ای باشد برای حذف مخالفان نظام از بالاترین.
امید است ما بالاترینی ها یادبگیریم که باید پشتیبان همدیگر باشیم و اگر بالاترین را وادار به پاسخگویی نکنیم بالاترین یک دیکتاتور یا خامنه ای دیگر خواهد بود
آقای یحیی نژاد مدیر بالاترین قوانین مطبوعاتی آخوندها به قوانین تو صد شرف دارد. این هم سند
21 روز حساب مرا به دلیل ارسال این لینک بسته ای. این لینک چه لطمه ای به بالاترین یا روند آزادی خواهی ایران که باید هدف اصلی بالاترین باشد می زند؟ قانون هایت را تصحیح کن و به کاربران بیشتر بها بده. بدون کاربران تو هیچی می فهمی هیچ. این هم لینک: هیچ کس لینک مرا جدی نگرفت. به علم روز بها بدهیم
من در بالاترین لینکی دادم که یک ریاضی دان آمریکایی بر اساس مدل ریاضی اسپانیا را قهرمان دانسته ولی هیچ کس این لینک را جدی نگرفت بین قهرمانی و نایب قهرمانی تفاوتی نیست . در بخش نظرات آن لینک را ببینید. ولی آنچه از جام جهانی مهمتر است لینک قبلی من است. تمام کسانی که از دروغ و ریا متنفرند با هر تفکر و اندیشه ای عضوی از جنبش سبز هستند. این لینک را هم در بخش نظرات می گذارم
به راستی آیا جمهوری اسلامی کسی را به دلیل نوشتن این متن تنبیه می کند؟ البته خیر
۱۳۸۹ مرداد ۶, چهارشنبه
20 signs that you should end it
20 signs that you should end it
Has your relationship run its course? Here's how to tell
Relationships, like hot summers, often look better from a distance. Just as you forget how draining a muggy day can feel, you also forget how soul-destroying and lonely a relationship can feel when it's not going well.
“So just end it,” right? It's never as simple as that. Most of us have experienced that dilemma of not knowing whether to walk away from a relationship. You think that you're being too picky, you worry that no-one else will love you this much, you don't want to hurt someone you care about, you fear regretting it and not being able to win them back. You've stayed in relationships for those reasons, right? Yep, so have we.
But these alone aren't good enough reasons to stay in a relationship that isn't working. Ending a relationship can be heartbreaking, even if you're dying to get away. The blissful future that you'd imagined when you first got together is now not going to happen. Thing is, is you're unhappy, that blissful future wasn't going to happen anyway.
If you’re experiencing a few of these 20 signs regularly, it may be time to move on. It will be difficult, but ultimately it'll be the right thing for you both. Life is too short (and your partner's life is too short) to waste valuable years on a pairing that's going nowhere.
1. You’re always craving time alone
It’d be weird and needy to want your partner by your side every minute of every day. It’s normal to look forward to some time alone. But if you’re craving me-time and wish that he or she wasn’t around, it's clear that your relationship is giving you more frustration than joy.
2. You don’t go out together any more
Even if you’re living together, you should never stop going on dates together. A successful relationship is based on more than sex and silently watching the telly together.
3. You prefer seeing your friends to seeing your partner
A good relationship involves socialising with and without your other half. Not wishing that you lived with your housemates again rather than your lover.
4. You’ve stopped having sex
Sex drive can dip for many reasons, including stress or medication. But if you just stop fancying your partner, and sex becomes a chore or stops altogether, listen to your alarm bells.
5. You’ve stopped touching each other
Touching isn’t just about sex, it’s about affection and togetherness. Casual touching, hugging and holding hands are the signs of a healthy relationship with two people who still fancy each other. If you flinch when he or she brushes against you, it really is time to get out.
6. You’ve stopped kissing
Passionate kissing is emotionally more intimate than sex, so it’s often the first thing to go when two people start drifting apart. If you want to kiss each other but just haven’t got round to it for a while, pucker up. If you don't enjoy it, see above.
7. They no longer make you laugh
Their witty lines once made tea came out of your nose. These days you just wish they’d shut up. Why are you still with them, pray tell?
8. You don’t chat
Chatting – about trivia, what’s in the news or what happened at work – is the bedrock of a good relationship. When you stop talking to each other about the little things, it’s a sign that you don’t see each other as friends any more.
9. You’re always nit-picking
If you’re constantly bothered by their coffee-slurping, their taste in pants and everything they do, you’re not in love, you're in a constant state of “argh”. That's not trivial: it's the kind of everyday stress that can damage your health.
10. They're always nit-picking
If your partner seems constantly irritated by you, it suggests that they're not happy or even comfortable around you. They may be wanting out, but haven’t the courage to bring up the subject. If he or she makes you feel that you can’t do anything right, do you really want to be around this person?
11. You do all the chores
Every long-term couple has disagreements about housework and other chores, but the squabbles usually end in vague equality or compromise. If your partner treats you like a doormat, show them the door.
12. You don’t care about your appearance
Love doesn’t mean letting yourself go. If you no longer care about whether he or she fancies you or not, it spells trouble for your sex life – and your relationship.
13. Red letter days are forgotten
Anniversaries, Valentine’s Day and so on may seem trivial, but a loving couple will acknowledge them in some way, even if it’s with a scribbled note saying “V-Day is rubbish, let’s spend it in bed.” Once you forget each other’s birthdays, your relationship is so far past its sell-by date that even a dog wouldn't eat it.
14. You’re doing all the giving (or all the getting)
Most relationships go through stages where one person is more emotionally and sexually generous than the other, but the imbalance should not be more or less permanent. Parasites don’t make good partners.
15. You’ve stopped liking yourself
A lover is not supposed to make you feel unloved, unattractive and unable to be yourself. If yours does, get out and stop letting them sap your spirit.
16. Your friends think they're bad for you
Your friends know you best, and they’ll say what they think if it’s for your benefit. If they think your partner is no good, listen. They’ll be there for you when he or she isn’t.
17. You compare them with other men or women
It’s natural to find other people attractive, but not to compare your lover unfavourably with every person who catches your eye.
18. You look up your exes
It’s fine to be friends with exes, and it shows maturity. But if you seek out and flirt with an ex, then you arrange to meet up with them, and find yourself wondering “what if…?”, your current relationship is doomed.
19. You wish they'd change
Once the rose-tinted early months have passed, mismatched personalities become more obvious. You can’t change your partner into someone better suited to you. Instead, find someone who’s already your perfect match.
20. You say “I love you” but don’t mean it
Do you feel a little knot of guilt whenever you say it, as though you’re lying? Do you only say it to make them shut up and go away? Then stop saying it, and start spending more time with someone you really love – starting with yourself.
۱۳۸۹ مرداد ۵, سه‌شنبه
خرافاتی به نام امام زمان
آیا امام زمان زمین مسجد جمکران را از کشاورزی بیچاره غصب نمود، یا شیادانی به نام وی چنین کردند؟
داستان ساخته شدن مسجد جمکران یکی از خنده‌دارترین داستان‌های دینی و در عین تا دردناک‌ترین آنهاست، این داستان ترکیبی است از خرافه و نیرنگ. کسانیکه ان داستان را سرائیده‌اند بی‌گمان مخاطبانشان را نادان تصور نموده اند.
این چه امام زمانی است که چند صد نفر به دورش سجده می‌نمایند؟
این چه مکانی دینی است که مقدس‌ترین مکان روی کره‌ی زمین و از کعبه هم مقدستر است؟
می‌گویند خضر در کنار امام مهدی نشسته بود و او هم جهاربالش تکیه زده بود. طبق کدامین روایت معتبر دینی خضر زنده است؟
این چه امام زمانی است که زمین مردم را به تصرف خود در می‌آورد و نه تنها این زمین را به زور غصب می‌نماید، بلکه اجاره‌ی آن را از کشاورز بیچاره طلب می‌نماید؟
این چه امام زمانی است، برای اینکه ثابت کند زمین متعلق به اوست، فرزندان کشاورز را می‌کشد و تهدید بدتری هم می‌نماید؟
اگر داستان سرایان این داستان شیاد نیستند، پس شیادی در دنیا وجود ندارد.
آیا هدف جیب آخوند نیست؟
هدف از کندن چاه در این مکان چیست؟
بیان کننده‌ی این داستان کاملا مسخره آنرا به 1000 سال پیش از خود نسبت می‌دهد.
اما شرح این داستان:
شیخ عفیف حسن ابن مثله می‌گوید:
شب سه شنبه 17 رمضان 393 هجری(قمری) خوابیده بودم که نصف شب گروهی به خانه‌ی من آمدند، مرا بیدار کردند و گفتند: برخیز که امام مهدی منتظر توست. من برخاستم و آماده شدم ، گروهی از بزرگان را ديدم. سلام كردم. پاسخ دادند و خوش‌آمد گفتند و مرا به آن جايگاه كه اكنون مسجد جمكران است، بردند. به آنجا درست نگاه کردم، ديدم تختي گذاشته شده، فرشي زیبا بر آن تخت گسترده ، بالش‌های نيكوئی بر آن فرش گذاشته شده است و جواني سي ساله بر روي تخت چهار بالش تکیه زده است، پيرمردي کتاب به دست در مقابل او نشسته و بر آن جوان مي‌خواند.
بيش از شصت مرد كه برخي پیراهن سفيد و برخي سبز بر تن داشتند، بر گرد او روي زمين نماز مي‌خواندند.
آن پير مرد كه حضرت خضر بود، مرا نشانید، حضرت امام (مهدی)مرا به نام خودم خواند و گفت: پیش ابوالحسن رضا(از شیعیان صاحب قدرت در آنجا) برو و به او بگو: نزد حسن بن مسلم برود و به او بگوید که تو چند سال است كه اين زمین را آباد می کنی و ما خراب مي‌كنيم. پنج سال کشاورزی کردی و امسال دوباره آباد کردن زمین را شروع كردي، اجازه نداری كه ديگر در اين زمين کشاورزی كني، بايد هرچه از اين زمين سود برده‌ای، برگرداني تا در اين‌مکان مسجد بنا كنند.
به حسن بن مسلم بگو: اينجا زمين مقدسی است و حق تعالی اين زمين را از میان زمين‌های ديگر برگزيده و مقدس كرده است، تو آن را گرفته به زمين خود ملحق كرده‌اي؟! الله، دو پسر جوان از تو گرفت و هنوز هم متنبّه نشده‌ای! اگر از اين كار دوری نکنی، نقمت خداوند، از ناحيه‌اي كه گمان نمي‌بريی بر تو فرو مي‌ريزد.
حسن بن مثله عرض كرد: سيد و مولاي من! من در این مورد نشاني لازم دارم؛ زيرا مردم سخن مرا بدون نشانه و دليل نمي‌پذيرند. امام فرمود: تو برو رسالت خود را انجام بده، ما در اين جا علامتي مي‌گذاريم كه گواه گفتار تو باشد. برو به نزد سيد ابوالحسن و بگو تا بلند شود و بيايد و آن مرد را بياورد و سود چند ساله را از او بگيرد و به ديگران دهد تا ساختمان مسجد بسازند، و باقي وجوه، را بياورد، و مسجد را تمام كند، و نیمی از این وجوه را بر اين مسجد وقف كرديم كه هر ساله وجوه آن را بياورند و صرف عمارت مسجد كنند.
مردم را بگو تا به اين موضع تمایل نشان دهند، بزرگ بدارند و چهار ركعت نماز در اين جا بگذارند: دو ركعت تحيه مسجد، در هر ركعتي، يك بار سورة حمد و هفت بار سورة قل هو الله احد (بخوانند) و تسبيح ركوع و سجود را، هفت بار بگويند.
و دو ركعت نماز صاحب الزمان بگذارند، بر اين نسق كه در (هنگام خواندن سورة)حمد چون به ايّاك نعبد و اياک نستعين برسند، آن را صد بار بگويند، و بعد از آن، فاتحه را تا آخر بخوانند. ركعت دوم را نيز به همين روش انجام دهند. تسبيح ركوع و سجدها را نيز هفت بار بگويند. هنگامي كه نماز تمام شد، يعني، لا إله الاّ الله بگويند و تسبيح فاطمه زهرا را بگويند. آن گاه سر بر سجده نهاده، صد بار صلوات بر رسول الله و آلش، بفرستند .
و اين نقل، از لفظ مبارك امام است كه فرمود:
«فمن صلاهما، فكنما صلي في البيت العتيق.
هركس، اين دو ركعت (يا اين دو نماز) را بخواند، گويي در خانه كعبه آن را خوانده است.
حسن بن مثله مي‌گويد: در دل خود گفتم كه تو(خطاب به خودش) اين جا را يک زمين عادي خيال مي‌كني، اين جا مسجد حضرت صاحب الزمان است.
پس آن حضرت به من اشاره كردند كه برو!
چون مقداري راه پيمودم، بار ديگر مرا صدا كردند و فرمودند: در گله ی جعفر كاشاني (چوپانی) بزی وجود دارد، بايد آن بز را بخري. اگر مردم پولش را دادند، با پول آن خريداري كن، و گرنه پولش را خودت پرداخت كن. فردا شب آن بز را بياور و در اين جا ذبح كن. آن گاه به راه افتادم. يك بار ديگر مرا فرا خواند و فرمود: هفت روز يا هفتاد روز ما در اينجاييم.
حسن بن مثله مي‌گويد: من به خانه رفتم و همه شب را در انديشه بودم تا صبح طلوع كرد. نماز صبح خواندم و به نزد علي منذر رفتم و آن داستان را با او در ميان نهادم.
همراه علي منذر، به جايگاه ديشب رفتيم. او گفت: به خدا سوگند كه نشان و علامتي که امام فرموده بود، اين جا نهاده است و آن، اين كه حدود مسجد، با ميخ‌ها و زنجيرها مشخص شده است.
آن گاه به نزد سيد ابوالحسن الرضا رفتيم. چون به سراي وي رسيديم غلامان و خادمان ايشان گفتند:
شما از جمكران هستيد؟ پس گفتند: از اول بامداد، سيد ابوالحسن در انتظار شما است.
پس وارد شدم و سلام گفتم. جواب نيكو داد و بسيار احترام كرد و مرا در جاي نيكو نشانيد. پيش از آن كه من سخن بگويم، او سخن آغاز كرد و گفت: اي حسن بن مثله! من خوابيده بودم. شخصي در عالم رؤيا به من گفت:
شخصي به نام حسن بن مثله، صبح زود از جمكران پيش تو خواهد آمد، آن چه بگويد اعتماد كن وگفتارش را تصديق كن كه سخن او، سخن ما است. هرگز، سخن او را رد نكن.
تو حسن مثله هستى؟ گفتم: بله! خادم گفت: سيد از سحر در انتظار تو است. آنگاه به درون خانه رفتيم و سيد مرا گرامى داشت و گفت: اى حسن بن مثله من در خواب بودم كه شخصى به من گفت:
حسن به مثله، از جمكران نزد تو مىآيد، هر چه او گويد، تصديق كن و به قول او اعتماد نما، كه سخن او سخن ماست و قول او را رد نكن.
از هنگام بيدار شدن تا اين ساعت منتظر تو بودم، آنگاه من ماجراى شب گذشته را براى وى تعريف كردم، سيد بلافاصله فرمود تا اسب ها را زين نهادند و بيرون آوردند و سوار شديم، چون به نزديك روستاى جمكران رسيديم، گله جعفر كاشاني را ديد يم، آن بز از پس همه گوسفندان می آمد، چون به ميان گله رفتم، همينكه بز مرا ديد به طرف من دويد، جعفر سوگند ياد كرد كه اين بز در گله من نبوده و تاكنون آنرا نديده بودم، به هر حال آن بز را به محل مسجد آورده و آن را ذبح كرده و هر بيمارى كه گوشت آن را خورد كرد، با عنايت حضرت بقيه الله ارواحنا فداه شفا يافت.
ابو الحسن رضا، حسن مسلم را احضار كرده و منافع زمين را از او گرفت و مسجد جمكران را ينا كرد و آن را با چوب پوشانيد.
سپس زنجيرها و ميخ ها را با خود به قم برد و در خانه خود گذاشت، هر بيمار و دردمندى كه خود را به آن زنجيرها می ماليد، خداى تعالى او را شفاى عاجل مىفرمود، پس از فوت سيد ابوالحسن، آن زنجيرها ناپديد شد و ديگر كسى آنها را نديد.
(برگرفته از كتاب نجم الثاقب نوری طبرسی، متوفی 1320 هجری )
۱۳۸۹ تیر ۲۷, یکشنبه
ضرورت استیضاح علی خامنه ای
برگ سبز > دینیسیاسی تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۸۹, ساعت ۱۰:۱۱ بعد از ظهر
استیضاح رهبر
محسن کدیور
جرس: این نامه بلند، که با توجه به مستندات حقوقی آن، برای نخستین بار در جمهوری اسلامی منتشر می شود رهبری را متهم می کند که در قامت یک دیکتاتور تمام عیار، حکومت مطلقه شاهنشاهی را با ظاهر اسلامی بازآفرینی کرده است.
ارزیابی کارنامه بیست و یک ساله رهبر جمهوری اسلامی ایران
در نامه سرگشاده به رئیس مجلس خبرگان رهبری
باسمه تعالی شأنه
ریاست محترم مجلس خبرگان رهبری
حضرت آیت الله آقای هاشمی رفسنجانی
سلام علیکم
این نامه سرگشاده (در یک مقدمه، پنج بخش، یک خاتمه و ضمائمی در پاورقی) در استیضاح مقام رهبری جمهوری اسلامی ایران آیت الله سید علی حسینی خامنه ای به جنابعالی و نمایندگان محترم مجلس خبرگان رهبری تقدیم می شود.
مقدّمه
1. مخاطب این نامه مردم، ریاست مجلس خبرگان رهبری و نمایندگان آن هستند. این نامه را سرگشاده برای شما ارسال می کنم، تا مردم ایران – مخاطبان واقعی این نامه - نیز شاهد این دادخواهی باشند. با شما به دو گونه می توان سخن گفت یکی در مقام فردی با سمت حقوقی ریاست مجلس خبرگان رهبری، تنها نهاد قانونی کشور که قرار بوده از سلطه رهبری بیرون باشد و بر بقای شرائط و حسن عملکرد ایشان نظارت کند.
و دیگری به عنوان فردی که همواره یکی از ارکان جمهوری اسلامی بوده، لذا در تمام خوب و بد آن شریک است، همواره دومین مقام مؤثر آن بوده، ده بار خود را در معرض انتخاب مردم قرار داده، هشت بار انتخاب شده و بار ماقبل آخر هم از جفائی که در حقش شده به خدا پناه برده است، چون پناه رسی جز او نیافته است. شما در دو سال اخیر با نمونه هائی از قبیل نامه سرگشاده مورخ 19 خرداد 1388، خطبه های نماز جمعه تهران مورخ 26 تیر 1388 و یادداشت مورخ 6 تیر 1389 نشان دادید که نیم نگاهی به مردم و مطالباتشان دارید.
کارنامه شما با همه فراز و فرودش نشان می دهد که به دو امر بنیادی انتخاب و رضایت شهروندان ایرانی از یک سو، و نظارت بر رهبری از سوی دیگر فی الجمله باور دارید، و تنها عضو هیأت حاکمه جمهوری اسلامی هستید که پذیرفته اید کشور حداقل در چهارده ماه اخیر با "بحران" مواجه بوده است و معترضان سبز ایرانی "فتنه گر" نیستند، آنها بدنبال رأی، بلکه "حقّ گمشده" خود هستند، و راه برون رفت از این بحران، سرکوب و خفقان نیست، تن دادن به حاکمیتِ قانون است و اجرای اصول مغفول قانون اساسی.
نویسنده از محدودیتها و تضییقاتی که اکنون متوجه شماست بی اطلاع نیست، اما معتقد است اگر شما و معدود نمایندگان مجلس خبرگان رهبری - که سوگند خود را نقض نکرده اید – از قبیل آیت الله دستغیب شیرازی هر چه سریعتر به وظیفه قانونی خود عمل نکنید، در پیشگاه ملت مسئول خواهید بود. مسامحه در چنین امر مهمی که به کیان نظام و کشور بستگی دارد، خطای جزئی از سر قصور قلمداد نخواهد شد، خطائی فاحش از سر تقصیر شمرده خواهد شد.
2. چرا این مطلب در قالب یک نامه سرگشاده به شما منتشر می شود؟ جای اصلی طرح این مطلب مجلس خبرگان رهبری است، اما زمانی که خبرگان به وظائف قانونی خود عمل نمی کنند، احزاب مخالف دولت برخلاف قانون منحل شده اند، رسانه های مستقل و منتقد برخلاف قانون توقیف و تعطیل شده اند، فعالان سیاسی منتقد برخلاف قانون بازداشت و به حبسهای طویل المدّت محکوم شده اند، دفاتر علما و مراجع تقلید منتقد توسط ماموران لباس شخصی و بسیج برخلاف قانون مورد تخریب و غارت قرار گرفته است، تنها راهی که باقی می ماند این است که در تبعید نامه سرگشاده نوشت، نامه ای که جز در فضای مجازی خارج از ایران امکان انتشار ندارد!
این نامه برای ثبت در تاریخ نوشته نمی شود. به قصد تأثیری ولو اندک در فضای فعلی کشور به رشته تحریر در می آید. نویسنده در فضائی انتزاعی به دنبال ایده آلها و اثبات ذهنیاتش نیست. با در نظر گرفتن مقدورات و امکانات بدنبال برون رفت جامعه از بحرانی است که بشدت خسارت زاست و رفع آن وظیفه عاجل همه کسانی است که به اعتلای ایران می اندیشند. اگر شما به عنوان رئیس مجلس خبرگان رهبری از اهرمهای پیش بینی شده در قانون اساسی نتوانید برای خروج از این مخمصه راهی بیندیشد، معنایش این خواهد بود که به این گزاره تلخ نزدیک شده ایم: "جمهوری اسلامی از طریق قانونی اصلاح ناپذیر است."
3. صادقانه بگویم: نویسنده نامه هنوز از اهداف انقلاب اسلامی 1357(استقلال، آزادی، عدالت و اسلام رحمانی) دفاع می کند، اگر چه در همه پرسی فروردین 1358 با الگوئی شبیه پیش نویس قانون اساسی به جمهوری اسلامی آری گفت، اما از نزدیک بیست و پنج سال پیش به نظام جمهوری اسلامی انتقاد جدی دارد، اگر چه به قانون اساسی در آذر 1358 رأی مثبت و به بازنگری آن در آذر 1368 به دلیل ورود ولایت مطلقه رأی منفی داده، و بر اساس موازین فقه استدلالی منتقد ولایت سیاسی فقیه در همه انواع آن است، اما در این نامه با شما بر مبنای همین "قانون اساسی" احتجاج می کند، قانونی که تا اطلاع ثانوی مبنای نظم عمومی در ایران است.
علیرغم همه ستمهائی که دستگاههای تحت امر جناب آقای خامنه ای در حق نگارنده روا داشته، کوچکترین کینه شخصی نسبت به ایشان در خود احساس نمی کنم. دو بار در سالهای 60 و 64 به وی به عنوان رئیس جمهور رأی داده ام. همه انتقاد من از ایشان به دلیل عملکرد سوء اش در سمت رهبری در حقّ ملت ایران است. این نامه ی یک شهروند جمهوری اسلامی به رئیس و نمایندگان مجلس خبرگان در خصوص استیضاح مقام رهبری است.
4. نامه استیضاح رهبری ادای یک وظیفه دینی، اخلاقی و ملّی است. وظیفه دینی است از باب امر به معروف و نهی از منکر، فریضه نصیحت به ائمه مسلمین و نظارت یکی از صاحبان حقّ مشاع بر متصدّیان حوزه عمومی. وظیفه اخلاقی است از باب مسئولیت وجدانی هر انسانی در برابر ظلم و بی عدالتی. وظیفه ملی است از باب مسئولیتی که هر شهروند ایرانی در قبال بی اعتنائی به مصالح ملی احساس می کند، و این بی اعتنائی و ندانم کاری ایران را درگیر بحرانهای بین المللی سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کرده است.
اگرچه استیضاح رهبری حق شرعی و اخلاقی نویسنده است، اما برای آنها که با هاله ای از قداست رهبر را فراتر از پرسش و مسئولیت و استیضاح می پندارند، به عنوان ایضاح عباراتی از پیامبر خدا (ص) و امام علی (ع) در جواز بلکه لزوم استیضاح را شاهد می آورم:
الف: پيامبر خدا محمد بن عبدالله (ص) وقتي معاذ بن جبل را به عنوان حاكم به یمن اعزام كرد، به او چنين فرمان داد: «فرمان خدا را در بين آنها جاري گردان و نسبت به فرمان و مال او از هيچ كس واهمه نداشته باش، چرا كه نه ولايت از آن تو است و نه مال… در هر موضوع كه گمان مي بري مورد اشكال و ايراد قرار مي گيري دليل اقدام و عملت را به مردم توضیح بده، تا ترا نسبت به آن كار معذور دانسته و اتّهامي متوجه تو نگردد.» (تحف العقول، ص25)
ب. امام علی (ع) در عهدنامه اش به مالك اشتر متذكر مي شود: «مردم در كارهاي تو تأمل مي كنند همانگونه كه تو در كارهاي فرمانروايان پيشين نظر مي كني، و درباره تو آن مي گويند كه تو درباره آنان مي گويي». اميرالمؤمنين (ع) آنگاه از مالك اشتر مي خواهد كه "پاسخگو بودن" در برابر پرسشها و اعتراضات مردم را جدي بگيرد و از اعتراضات آنان با بي اعتنائي عبور نكند: «و اِن ظنّت الرعية بك حيفاً فأصحر لهم بعذرك و اعدل عنك ظنونهم باصحارك فان في ذلك رياضة منك لنفسك و رفقاً برعيّتك و اعذارا تبلغ به حاجتك من تقويمهم علي الحقّ» "اگر ملت بر تو به ستمگرى گمان بردند ، عذر خود را آشكارا به آنان توضیح بده، و با چنین بیان شفافی بدبینی شان را از خود دور ساز، بی تردید با پیش گرفتن چنین شیوه ای هم خود را (با تحمل انتقاد بر مدار عدالت) ساخته ای، و هم با ملت مدارا کرده اى، وهم عذرى نزد خدا خواهی داشت كه اگر هدف تو برپا داشتن و رشد دادن ملت در طریق حق باشد، برآورده خواهد شد." (نهج البلاغه، نامه 53)
ج. امام علی (ع) خود را موظف مي دانست كه مردم را در جريان امور گذاشته و گزارش مسائل را ـ در غير اسرار نظامي ـ به آنها ارائه كرده، آن گاه توقع اطاعت از مردم داشته باشد: «أَلاَ وَ إِنَّ لَكُمْ عِنْدِي أَلاَّ أَحْتَجِزَ دُونَكُمْ سِرّاً إِلاَّ فِي حَرْبٍ وَ لاَ أَطْوِيَ دُونَكُمْ أَمْراً إِلاَّ فِي حُكْمٍ وَ لاَ أُؤَخِّرَ لَكُمْ حَقّاً عَنْ مَحَلِّهِ وَ لاَ أَقِفَ بِهِ دُونَ مَقْطَعِهِ وَ أَنْ تَكُونُوا عِنْدِي فِي اَلْحَقِّ سَوَاءً فَإِذَا فَعَلْتُ ذَلِكَ وَجَبَتْ لِلَّهِ عَلَيْكُمُ اَلنِّعْمَةُ وَ لِي عَلَيْكُمُ اَلطَّاعَةُ» "بدانيد ، حقى كه شما بر عهده من داريد ، اين است كه چيزى را از شما مخفى ندارم ، جز اسرار جنگ را و كارى را بىمشورت شما نكنم ، جز اجراى حكم خدا را . و حقى را كه از آن شماست از موعد خود به تأخير نيفكنم و تا به انجامش نرسانم از پاى ننشينم و حق شما را به تساوى دهم . چون چنين كردم، بر خداست كه نعمت خود بر شما عنايت كند و بر شماست كه از من فرمان ببريد." (نهج البلاغه، نامه 50)
مراد من از استیضاح طلب وضوح کردن یا توضیح خواستن است. استیضاح وزیران و رئیس جمهور در اصل هشتاد و نهم قانون اساسی بررسی شده است. بر همان سیاق مجلس خبرگان رهبری (بر اساس اختیارات اصل یکصد و هشتم قانون اساسی در اجرای مفاد اصل یکصد و یازدهم) حق استیضاح رهبری دارد. اگر خبرگان به این وظیفه قانونی خود عمل نکردند، هر شهروندی حق بازخواست رهبر خواهد داشت. من در این نامه از تخلّفات اخلاقی، حقوقی و کیفری مقام رهبری بازخواست کرده ام. اسلام به ما آموخته است که عظمت موهوم رهبران و حقارت شهروندان از دید حکومتها هیچکدام مانع نصیحت و ابراز حقّ نیست:
"فَعَلَيْكُمْ بِالتَّنَاصُحِ فِي ذلِكَ، وَحُسْنِ التَّعَاوُنِ عَلَيْهِ، ... وَلكِنْ مِنْ وَاجِبِ حُقُوقِ اللهِ عَلى العِبَادِ النَّصِيحَةُ بِمَبْلَغِ جُهْدِهِمْ، وَالتَّعَاوُنُ عَلَى إقَامَةِ الْحَقِّ بَيْنَهُمْ. وَلَيْسَ امْرُؤٌ ـ وَإنْ عَظُمَتْ فِي الْحَقِّ مَنْزِلَتُهُ، وَتَقَدَّمَتْ فِي الدِّينِ فَضِيلَتُهُ ـ بِفَوْقِ أَنْ يُعَانَعَلَى مَا حَمَّلَهُ اللهُ مِنْ حَقِّهِ. وَلاَ امْرُؤٌ ـ وَإِنْ صَغَّرَتْهُ النُّفُوسُ، وَاقْتَحَمَتْهُالْعُيُونُ ـ بِدُونِ أَنْ يُعِينَ عَلى ذلِكَ أَوْ يُعَانَ عَلَيْهِ." (نهج البلاغه، خطبه 216)
«پس بر شما لازم است كه يكديگر را بر اداء اين حقوق (متقابل مردم و حکومت) نصيحت كنيد و به خوبى در انجام آن همكارى نمائيد .... آری از حقوق واجب خداوند بر بندگان ايناست كه به اندازه توانائى خود در خير خواهى و نصيحت بندگانش كوشش كنند، و در راه برقرارى حق در ميان خود، همكارى نمايند (و نيز توجه داشته باشيد)هيچگاه نمىتوانكسى را يافت - هر چند در مقام و منزلت، بزرك باشد و سابقهدار در دين- در انجام حقى كه به عهده دارد نياز به كمك نداشته باشد.و همچنين هرگز كسى را نتوان پيدا نمود- هر چند مردم او را كوچك شمارند و با چشم حقارت وى را بنگرند- كه در كمك كردن به حق، يا كمك به او در انجام حق، از او بى نياز باشند.»
5. ارزیابی و نقد کارنامه بیست و یک ساله رهبری به معنای بی عیب و نقص بودن دهه اول جمهوری اسلامی نیست. برخی از این نارسائی ها (و البته نه همه آنها) ریشه در شیوه زمامداری بنیانگذار جمهوری اسلامی دارد. تفاوت شیوه زمامداری دو رهبر جمهوری اسلامی در بخش چهارم همین نامه به اجمال تحلیل شده است. نقد حال کرده ام شاید فرجی در کار ملت پیش آید. نقد گذشته را در فرصتی مناسب تر می توان انجام داد.
بارِ این نامه سرگشاده تنها بر دوش نویسنده آن است. اگر عزیزانی می پندارند سقف اعتراض مردم هنوز به بلندای استیضاح رهبری نرسیده است و این میوه هنوز کال است و متعرض ایشان شدن تندروی است، یا دیگرانی چنین اقداماتی را تلاش مذبوحانه برای حفظ نظام جمهوری اسلامی و به تاخیر انداختن براندازی کامل استبداد دینی قلمداد می کنند، آرائی متفاوت و البته محترم دارند. اما نویسنده کوشیده است در چارچوب قانون اساسی نشان دهد رهبر به چه میزان تخلّف کرده و تا چه حدّ مسئول بحران عمیق امروز ایران است. تمام مسئولیت این نامه متوجه نگارنده آن است. کسی مجاز نیست به دلیل دیدگاههای مطرح شده در این نامه رهبران محترم جنبش سبز یا فعالان اصلاح طلب را در داخل کشور تحت فشار قرار دهد. من در این نامه هیچکس را نمایندگی نمی کنم.
6. چکیده نامه استیضاح رهبر جمهوری اسلامی به شرح زیر است:
من به عنوان یکی از شهروندان ایرانی، رهبر جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت الله آقای سید علی حسینی خامنه ای را به استبداد، ظلم، قانون شکنی، براندازی جمهوری اسلامی و وهن اسلام متهم می کنم.
اولا، معتقدم ایشان با تجاوز به حقوق شهروندی مردم ایران به صورت نهادینه، در قامت یک دیکتاتور تمام عیار، حکومت مطلقه شاهنشاهی را با ظاهر اسلامی بازآفرینی کرده است.
ثانیا، بر این باورم که ایشان با نقض استقلال قضات و قوه قضائیه، سیاسی کردن قضاوت و ظلم آشکار در حق منتقدان و ذوی الحقوق، "ولایت جائر" را محقّق کرده است.
ثالثا، معتقدم که وی با نقض مکرّر اصول متعدد قانون اساسی بویژه در حوزه تقنین و اجرا، بزرگترین قانون شکنی را دو دهه اخیر مرتکب گردیده، و با استحاله و فروپاشی قانون اساسی، بزرگترین برانداز جمهوری اسلامی بوده است.
رابعا ، از آنجا که این استبداد و ظلم و قانون شکنی و براندازی را بنام اسلام و مذهب اهل بیت (ع) و جانشینی رسول الله (ص) و ائمه (ع) و حکومت اسلامی مرتکب شده، بزرگترین ضربه را به اسلام و تشیع و خدا و پیامبر (ص) و ائمه اهل بیت (ع) وارد کرده، با دولتی کردن دین، مایه وهن اسلام و شَین مذهب شده است.
و بالاخره، با توجه به از دست دادن شرائط لازم ضمن عقد، ولایت ایشان ساقط است، بی آنکه نیازی به عزل داشته باشد.
نامه با نقد عملکرد مجلس خبرگان رهبری آغاز می شود. بخش دوم نامه به شرح مستدلّ اتّهام استبداد و دیکتاتوری اختصاص دارد. بخش سوم عهده دار مباحث و مصادیق ظلم و جور رهبری و تشریح تحقّق ولایت جائر است. در بخش چهارم موارد قانون ستیزی مقام رهبری و اتهام براندازی جمهوری اسلامی تشریح شده است. در بخش پنجم مدعای وهن اسلام و ضرباتی که عملکرد سوء ایشان به اسلام و تشیع وارد کرده توضیح داده شده است. در خاتمه سقوط ولایت به دلیل نقض شرائط لازم ضمن عقد بدون نیاز به عزل نتیجه گیری شده است.
7. مقام رهبری یا وکلای ایشان بی شک حق دارند نسبت به اتهامات وارده در این نامه از خود دفاع کنند. اگر در لایحه دفاع رهبری بر من مبرهن شد، ایشان را به خطا به خلافی متهم کرده ام، یا برخی از اتهامات چهارگانه به ایشان وارد نیست، من علنا سخن خود را پس خواهم گرفت و رسما از ایشان عذرخواهی خواهم کرد. اگر مفاد این نامه امکان طرح در مجلس خبرگان یا کمیسیون تحقیق آن را یافت، که امیدوارم چنین باشد، خدا را سپاس می گویم که در این نظام هنوز گوش شنوائی هست. اگر خبرگان به وظیفه قانونی خود در قبال این نامه عمل نکردند – که قرائن از این گزینه حکایت می کنند – نویسنده دادخواهی را از طریق افکار عمومی دنبال خواهم کرد.
بی شک این نامه امکان شرح و بسط و ارائه شواهد فراوان تری دارد. این ویرایش اول آن است. اگر توفیقی نصیب شد ویرایشهای بعدی گام اول را تکمیل خواهد کرد. امیدوارم حقوقدانان هموطن مرا یاری کنند و خطاها و کاستی های این وجیزه را متذکر شوند. نگارنده پیشاپیش به انتقادات صاحب نظران خوش آمد می گوید.
بخش اول: نقد عملکرد مجلس خبرگان رهبری
خبرگان منصوب!
قبل از پرداختن به اصل استیضاح لازم می دانم به اختصار مجلس خبرگان رهبری را به دلیل ضعف مفرط و قصور و تقصیرهای متعدد در انجام وظائف قانونی و خطای فاحش، در چهار فصل مورد انتقاد قرار دهم. مجلس خبرگان رهبری بر اساس قانون اساسی وظائف انتخاب، نظارت و عزل رهبری و وضع قوانین مربوط به وظایفش را بر عهده دارد. این مجلس در تمامی وظایفش تقصیر کرده است.
فصل اول. عدم اطلاع رسانی به مردم
میزان اطلاعاتی که از عملکرد مجلس خبرگان در دست است بسیار اندک است. مصوبات آن در روزنامه رسمی منتشر نمی شود. مشروح مذاکرات جلسات رسمی مجلس خبرگان هرگز منتشر نشده است. به استثنای جلسه افتتاحیه ی اجلاسهای سالیانه، کلیه جلسات آن غیرعلنی است. اطلاعاتی که از این مجلس منتشر شده منحصر است به خلاصه ای از نطقهای پیش از دستور اعضا، گزارش جلسه افتتاحیه اجلاسهای سالیانه، بیانیه پایانی اجلاسهای سالیانه، برخی مصاحبه های دبیرخانه خبرگان با برخی اعضا به مناسبت انتخابات خبرگان و برخی اطلاعات قطره چکانی که جسته گریخته در مجله حکومت اسلامی (مجله دبیرخانه مجلس خبرگان) بندرت درج می شود.(1)
بر اساس بیانیه های پایانی اجلاسهای آن (2)، خبرگان مجلسی فرمایشی و دست نشانده است که انگار جز مدح و ثنای رهبری وظیفه ای ندارد. تصویری که این بیانیه ها و نطقهای قبل از دستور در اذهان عمومی ترسیم کرده است، "مجلس ثنا" (و نه حتی سنا)ئی است که خاطره تلخ "وعّاظ السلاطین" را در ذهن تداعی می کند.
فصل دوم. عدم استفاده از ظرفیتهای قانونی اصل یکصد و هشتم
بر اساس اصل يكصد و هشتم قانون اساسی، "قانون مربوط به تعداد و شرايط خبرگان، كيفيت انتخاب آنها و آيين نامه داخلي جلسات آنان ... و تصويب ساير مقررات مربوط به وظايف خبرگان در صلاحيت خود آنان است." تأمّل در اين اصل قانون اساسي نشان می دهد: اولا، قانون اساسي غير از مجلس شوراي اسلامي، در حوزه وظايف و امور مربوط به خبرگان، مجلس خبرگان را به عنوان قانونگذار به رسميت شناخته است .ثانیا، در حوزه يادشده، مجلس خبرگان هم مقنّن و هم مجري است .ثالثا، قوانين مصوّب خبرگان نيازي به تصويب رهبر و نظارت شورای نگهبان منصوب وی را ندارد، حال آنكه قانون مصوّب شوراينگهباندر همین زمینه در دور اول نيازمند تصويب رهبر بوده است .رابعا، مجلس خبرگان رهبري تنها نهاد قانوني مستقل از رهبري است. مجلس خبرگان در عمل به این اصل چند نقیصه جدی دارد. در زمان آقای خامنه ای چند تغییر معنی دار در راستای نفی استقلال مجلس خبرگان انجام شده است:
اول. دور باطل در مرجع تشیخص صلاحیت نامزدهای خبرگان
در هشتمین اجلاسیه سالیانه دوره اول خبرگان در تاریخهای 24 و 25 تیر 1369 ماده دوم «قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبري و آيين نامه داخلي آن مربوط به اصول 5، 107 و 108 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران» (مصوب 1359 و تغييرات 1361 شوراي نگبهان) تغییر یافت. مفاد ماده در دوره آیت الله خمینی: "خبرگان منتخب مردم بايد داراي شرائط زير باشند: ... ب : آشنايي كامل به مبانياجتهاد با سابقه تحصيل در حوزه هاي علميه بزرگ در حدي كه بتوانند افراد صالح براي مرجعيت و رهبري را تشخيص دهند.تبصره 1: تشخيص واجد بودن شرائط با گواهي سه نفر از استادان معروف درس خارجحوزه هاي علميه مي باشد.تبصره 2: كساني كه رهبر صريحا و يا ضمنا اجتهاد آنان را تاييد كرده است و كساني كه در مجامععلمي و يا نزد علماي بلد خويش شهرت به اجتهاد دارند نيازمند به ارائه گواهي مذكور نمي باشند."
در زمان آقای خامنه ای مصوبه فوق اینگونه تغییر یافت:«ماده 3: خبرگان منتخب مردم بايد داراي شرائط زير باشند: ب: اجتهاد در حدي كه قدرت استنباط بعضي مسائل فقهي را داشته باشند و بتوانند ولي فقيه واجد شرائط رهبري را تشخيص دهند. تبصره 1: مرجع تشخيص دارا بودن شرائط فوق، فقهاي شوراي نگهبان قانون اساسي مي باشند.تبصره 2: كساني كه رهبر معظم انقلاب صريحا يا ضمنا اجتهاد آنها را تاييد كرده باشد، از نظر علمي نياز به تشخيص فقهاي شوراي نگهبان نخواهد داشت.»
اجتهاد خبرگان دور اول با گواهي سه نفر از اساتيد معروف درس خارج، شهرت در مجامع علمي و نزد علماي بلاد احراز می شد. اجلاسيه هشتم دوره اولخبرگان پس از وفات آیت الله خمینی، فقهاي شوراي نگهبان را مرجع تشخيص شرائط داوطلبانمجلس خبرگان قرار داد. در بين خبرگان دور اول از نمايندگان سليقه هاي مختلف سياسي نشانيبود.
اما در اثر تغيير يادشده و با تنگ نظري شوراي نگهبان در دوره های بعدی خبرگان، مجلسييك دست و تك صدايي را نتيجه داد. اكثريت قريب به اتفاق پذيرفته شدگان ازيك سليقه خاصبودند. انتخابات دوره های دوم تا چهارم مجلس خبرگان سردترين انتخابات تاريخ جمهوري اسلامي ايران بودهاست و مشاركت مردمي در آن در پائين ترين سطح قرار داشته است. فقهاي شوراي نگهبان منصوبرهبرند. منصوبين رهبرنمي توانند مرجع تشخيص صلاحيت خبرگاني باشند كه انتخاب، نظارت و عزل رهبر را به عهده دارند. «دورباطل» در اين زمينه کاملا مشخص است.
آنچه گفته شد تنها تخلفات رهبری یا خبرگان در زمینه تغییر مرجع احراز صلاحیت اجتهاد متجزی بود، اشکال عمومی نظارت استصوابی به کلیه انتخابات، به انتخابات خبرگان به طریق اولی وارد است و در این زمینه منصوبان رهبری در شورای نگهبان مجلس "خبرگان منصوب" تشکیل داده اند كه حضراتآقايان سالي دو روز جمع مي شوند و در فضائل و مناقب حضرت رهبری داد سخن مي دهند. آقای خامنه ای استقلال مجلس خبرگان رهبري را مخدوش کرده است. از مجلسخبرگان تحت امر نمي توان و نبايد انتظار انجام وظايف قانوني داشت
.
دوم. منصوبان رهبر ناظران عملکرد وی
تبصره 2 ماده اول هیأت تحقیق موضوع اصل 111 قانون اساسی مصوب دوره اول خبرگان چنین بود: «افراد هيأت بايد فراغت كافى را براى انجام وظايف محوّله داشته باشند و شاغل سمت هاى اجرايى و قضايى از جانب مقام رهبرى و نيز از بستگان نزديك رهبرى نباشند.» در نخستین اجلاس خبرگان در زمان زمامداری آقای خامنه ای تبصره فوق اینگونه تغییر یافت: «به منظور اِعمال نظارت هاى فوق و به موجب آيين نامه داخلى مجلس خبرگان، كميسيونى با عنوان "كميسيون تحقيق" تشكيل شده كه اعضاى آن مركب از يازده نفر عضو اصلى و چهارنفر على البدل براى مدت دو سال با امكان انتخاب مجدد انتخاب مى گردند. اعضاى كميسيون تحقيق بايد فراغت كافى براى انجام وظايف محوله داشته باشند و از بستگان نزديك سببى و نسبى رهبر نباشند». (آييننامه داخلى مجلس خبرگان، ماده 31 و تبصرهای 1 و 2 آن)
شرط مهم منصوب رهبر نبودن از عضویت کمسیون تحقیق حذف شد. شرط منسوب رهبری نبودن نیز به منسوب نزدیک (اقربای درجه اول) تنزل یافت. بر این اساس اقربای غیر درجه اول و منصوبین مقام رهبری امکان عضویت در این کمیسیون را یافتند. بعد از اصلاح این تبصره کلیه اعضای کمیسون تحقیق از منصوبین مقام رهبری در سمتهای مختلف قضائی، شورای نگهبان، امامت جمعه، نماینده ولی فقیه در ارگانهای مختلف هستند و هیچیک در معاش و شغل مستقل از رهبر نیستند.(3) به لحاظ حقوقی افراد غیر مستقل از رهبری صلاحیت نظارت بر وی را ندارند. به لحاظ فقهی نیز منصوبان فرد ولو متصف به ملکه عدالت باشند، در موضع تهمت بوده نمی توانند ناظران منصفی باشند.
سوم. انحصار انتخاب رهبر به فقها، مگر قرار است مرجع تقلید انتخاب شود!؟
مجلس خبرگان رهبري مي بايد با صفات و شرائط لازم رهبري تناظر و سنخيت داشتهباشد. همچنانكه شوراي نگهبان قانون اساسي از دو قسم اعضاي فقيه و اعضاي حقوقدان براياحراز عدم مغايرت با شرع و سازگاري با قانون اساسي تشكيل شده است ، هكذا مجلس خبرگانرهبري نيز مي بايد از دو قسم اعضاي مجتهد براي احراز شرط اجتهاد در رهبري و اعضاي خبرهدرعلوم اجتماعی و انسانی (سياست، حقوق، اقتصاد، مديريت ، جامعه شناسي و...) براي احراز شرط بينش سياسي و مديريت و ارزيابي تدبير رهبر تشكيل شود.
مجلس خبرگان عهده دار انتخاب رهبر مدير و مدبر و نظارت بر عملكرد وي است، اگر قرار بود مجلس خبرگان مرجع تقليد جامع الشرائط انتخاب كند شرط اجتهاد براي تمامي اعضاي خبرگان موجه بود، اما در انتخاب و نظارت بر رهبري كه مهمترينشرط آن تدبير جامعه براساس تعاليم دين است، دو تخصص در مجلس خبرگان لازم است :يكي فقاهت، ديگري علوم اجتماعي. مجلس برآمده از فقها و مجتهدان تنها در انتخاب و نظارت در شرط اول خبره است. از اين مجلس نظارت بر حسن انجام وظايف رهبري ساخته نيست، آنچنانكهدر اين زمينه نيز بسيار ضعيف عمل كرده اند. بر خبرگان لازم است برای رفع این نقیصه بنیادی در انجام سه وظیفه اصلی تعیین و نظارت و عزل رهبری شرط الزامی اجتهاد متجزی را از عضویت خبرگان برداشته به صاحب نظران رشته های مختلف علوم اجتماعی اجازه ورود به این مجلس عالی دهند. گفتنی است هیچ منع شرعی و قانونی برای عضویت بانوان در مجلس خبرگان رهبری هم در دست نیست.
چهارم. موقت بودن دوران زمامداری و ادواری بودن رهبری
در قانون اساسی نه تنها هیچ دلیلی برای مادام العمر بودن رهبری پیش بینی نشده، بلکه نفی مؤکّد استبداد و خودکامگی در مقدمه قانون اساسی و اصول دوم و سوم و تاکید بر حق حاکمیت ملی در اصول ششم و پنجاه و ششم این اجازه را به خبرگان می دهد که با توقیت دوران زمامداری مثلا به ده سال (قابل تمدید به یک دوره) راه را بر هر نوع استبداد و مردابی شدن قدرت سیاسی ببندند. مبنا قرار گرفتن همه پرسی و رفراندوم و انتخابات در اداره کشور دلالت بر تلاش برای جلوگیری از حاکمیت استبداد است. با توجه به اصل حقوقی «توجه به موضوع و هدف» قانون یا سند در تفسیر متون حقوقی تردیدی در ضرورت محدویت زمانی رهبری نمی ماند.
بعلاوه کلیه سمتهای انتخابی قانون اساسی مدت دار است: ریاست جمهور چهار سال قابل تمدید یک دوره متصل، نمایندگی مجلس شورای اسلامی و شورای شهر چهار سال. مدت عضویت در شورای نگهبان شش سال است. دیگر سمتهای انتصابی قانون اساسی با این که مدت نداشته در احکام رهبری همگی مدت دار شده است: ریاست قوه قضائیه، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ریاست سازمان صدا و سیما، هر یک پنج سال با یک بار تمدید حداکثر ده سال؛ عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام به مدت پنج سال. مجلس خبرگان دوران عضویت خود را هشت سال قرار داده است. اکنون پرسیدنی است وقتی کلیه سمتهای قانونی موقت هستند، به چه دلیل سمت رهبری با اختیارات گسترده اش مادام العمر باشد!؟
رئیس مجلس خبرگان بر اینکه تقنین در این باره از موارد اعمال اصل 108 قانون اساسی است و هیچ منع شرعی و قانونی ندارد، تصریح دارد.(4) دبیر شورای نگهبان نیز در برخی شقوق مسئله نظری مساعد دارد.(5) ظاهرا تنها مانع ادواری شدن رهبری و توقیت آن به ده سال قابل یک بار تمدید، خود مقام رهبری است که حاضر به ترک قدرت نیست.
گفتنی است جناب آقای خامنه ای در پنج قرن اخیر تاریخ ایران به لحاظ طول زمامداری در میان 33 زمامدار در ردیف دهم و در حال رقابت با شاه اسماعیل اول (880-902) هستند (پس از شاه تهماسب، ناصرالدین شاه، شاه عباس، محمد رضا شاه پهلوی، فتحعلی شاه، شاه سلطان حسین، شاه سلیمان، شاه عباس دوم). میانگین طول زمامداری در پنج قرن اخیر یعنی در دوران حکومتهای ملی و از آغاز صفویه 6/14 سال است. یعنی ایشان فعلا هفت سال بیش از میانگین حکومت زمامداران پنج قرن اخیر ایران حکومت کرده اند.
ایشان در دو قرن اخیر در میان 10 زمامدار پس از ناصرالدین شاه قاجار (1227-1275)، محمد رضا شاه پهلوی (1320-1357) و فتحعلی شاه قاجار (1176-1213) در مقام چهارم هستند. میانگین طول دوران زمامداری در دو قرن اخیر 21 سال است و ایشان از سال جاری بیش از میانگین حکومت دو قرن اخیر زمامداران ایران حکومت می کنند.
اما در سده اخیر آقای خامنه ای در میان 7 زمامدار ایران به لحاظ طول سنوات حکومت نفر دوم هستید. تنها رقیب قدر ایشان محمد رضا شاه پهلوی است و ایشان در قرن حاضر همه زمامداران ایران به استثنای شاه یادشده را پشت سر گذاشته اند (به ترتیب طول زمامداری: احمد شاه، رضا شاه، مظفرالدین شاه، مرحوم آیت الله خمینی، و محمدعلی شاه). میانگین طول زمامداری در سده اخیر 5/15 بوده است. و از زمان استقرار مشروطه تا آغاز حکومت آقای خامنه ای میانگین زمامداری 8/13 سال است. به هر حال آقای خامنه ای در سده اخیر تا زمان حاضر بیش از هشت سال از میانگین زمامداری بیشتر حکومت کرده است.
۱۳۸۹ تیر ۲۶, شنبه
ضرورت ایستادگی ملی در برابر یک بحران
محمود احمدی نژاد به دنبال به راه انداختن جنگ با آمریکاست. که با ایجاد بحران خود را بر کرسی ریاست جمهوری ابقا کند
وظفه ملی تک تک ما ایرانیان است که با این بحران به مقابله برخیزیم.
از رهبران جنبش سبز خواهش می کنم به این پیشنهاد توجه نمایند:
آقایان موسوی و کروبی با کمک صاحبان دانش یک بیانیه کوتاه و بسیار گویا و قابل فهم برای تمام افراد جامعه در زمینه تحریم ها و تاثیر آن بر زندگی مردم همچنین امکان شروع جنگ و همچنین آثار مخرب جنگ تهیه کرده و در اینترنت منتشر کنند. اعضای چنبش سبز از آن پرینت گرفته و در سطح تمام شهر ها و روستاهای کشور پخش کنند تا مردم نسبت عواقب خطرناک به آنچه محمود احمدی نژاد انجام می دهند آشنا شوند
سپس یک روز و یک ساعت مشخص تعیین گردد و مردم در تمام کشور بر علیه سیاستهای جنگ طلبانه محمود راهپیمایی و اعتراض کنند.
نیازی به مجوز هم نیست زیرا آمریکا برای حمله به ایران کشتن جوانان ایران و نابود کردن زیرساخت های کشور ما از کسی مجوز نخواهد گرفت
همچنین اجازه دهند اگر این ساندیس خورهای دهان گشاد مفت خورد نادان یعنی همان بسیجیان بخواهند با مردم برخورد کنند با آنان برخورد شود.
بیاییم خطر جنگ را جدی بگیریم. با یک حرکت ملی در سرتاسر ایران می توان محمود شیاد را سر جای خود نشاند و کشور را از جنگ نجات داد.
آقای موسوی و کروبی تلاش کنید ایران به سرنوشت عراق و افغانستان دچار نگردد حتی با هزینه کردن جان خود. مهم امروز رهانیدن کشور از خطر جنگ است.
پیشنهادی به سران جنبش سبز: ضرورت مقابله ملی با جنگ طلبی محمود شیاد
محمود شیاد که بر خلاف گفته هایش قدرت خود را وابسته به بحران می داند سعی می کند کشور را به سوی بحران ببرد. بسیار آشکار است او ترجیح می دهد در یک ایران جنگ زده رئیس جمهور باشد تا در ایران آباد و آرام یک فرد معولی.
به همین دلیل محمود به دنبال به راه انداختن جنگ با آمریکاست.
وظفه ملی تک تک ما ایرانیان است که نگذاریم ایران به سمت جنگ پیش برود.
از رهبران جنبش سبز خواهش می کنم به این پیشنهاد توجه نمایند:
آقایان موسوی و کروبی با کمک صاحبان دانش یک بیانیه کوتاه و بسیار گویا و قابل فهم برای تمام افراد جامعه در زمینه تحریم ها و تاثیر آن بر زندگی مردم همچنین امکان شروع جنگ و همچنین آثار مخرب جنگ تهیه کنند.
این بیانیه در اینترنت منتشر شود و اعضای چنبش سبز از آن پرینت گرفته و در سطح تمام شهر ها و روستاهای کشور پخش کنند تا مردم نسبت عواقب خطرناک به آنچه محمود احمدی نژاد انجام می دهند آشنا شوند
سپس یک روز و یک ساعت مشخص تعیین گردد و مردم در تمام کشور بر علیه سیاستهای جنگ طلبانه محمود راهپیمایی و اعتراض کنند.
نیازی به مجوز هم نیست زیرا آمریکا برای حمله به ایران کشتن جوانان ایران و نابود کردن زیرساخت های کشور ما از کسی
مجوز نخواهد گرفت
همچنین اجازه دهند اگر این ساندیس خورهای دهان گشاد مفت خورد نادان یعنی همان بسیجیان بخواهند با مردم برخورد کنند با آنان برخورد شود.
بیاییم خطر جنگ را جدی بگیریم
۱۰ خاصيت مهم آب براي حفظ سلامت
۱۰ خاصيت مهم آب براي حفظ سلامت
خراسان - مورخ شنبه 1389/04/26 شماره انتشار 17600
مترجم: عليرضا- مصرف منظم آب به مغز کمک مي کند تا دماي بدن را کنترل کند. براي حفظ رطوبت چشم ها، بيني و دهان، بدن به آب نياز دارد. آب علاوه بر نرمي مفاصل، از اعضاي بدن محافظت مي کند.
به گزارش «MSN»، ۶۰ درصد وزن بدن از آب تشکيل شده است که هر روز مقداري از آن از طريق عرق کردن، ادرار و نفس کشيدن از دست مي رود. اگر چه مصرف روزي ۸ ليوان آب توصيه شده است اما در واقع مقدار آب مورد نياز بدن به عوامل مختلف از جمله جنسيت، سن، فعاليت بدني، آب و هوا، ابتلا به بيماري و ... ارتباط دارد.
يک فرد سالم و فعال با يک رژيم غذايي سالم مي تواند آب مورد نياز بدن را تامين کند.
نکات زير درباره نوشيدن آب خواندني است:
* قبل از احساس تشنگي، آب بخوريد. * به هنگام فعاليت بدني آب را قبل از فعاليت، در حين آن و پس از ورزش کردن بخوريد. * آب را به نوشيدني هاي ديگر ترجيح دهيد. * آب بدن را از طريق ميوه هايي مانند گوجه فرنگي، هندوانه، طالبي، کرفس و خيار تامين کنيد. خوب است بدانيد که زمان دقيق مصرف آب اهميت زيادي دارد و حداکثر تاثير را روي بدن خواهد گذاشت. * مصرف ۲ ليوان آب، ناشتا، اعضاي داخلي بدن را فعال مي کند. * مصرف يک ليوان آب نيم ساعت قبل از هر وعده غذايي، به هضم غذا کمک مي کند. * خوردن يک ليوان آب قبل از حمام به کاهش فشار خون کمک مي کند. * براي جلوگيري از سکته مغزي يا حمله قلبي، قبل از خواب يک ليوان آب بخوريد.
۱۰ خاصيت مهم مصرف آب عبارتند از:
* سلامت پوست: رطوبت پوست مانع پيري مي شود و پوست سالم تر مي ماند.
* سردرد: ۷۵ درصد مغز هر فرد از آب تشکيل شده است. بنابراين کمبود آب بدن، باعث سردرد مي شود.
* کمر درد: اين ناراحتي بر اثر کمبود مايعات در بدن به وجود مي آيد. ديسک هاي موجود در قسمت کمر هر انسان پر از مايعات است و مانند کمک فنر عمل مي کند، فعاليت بدني منظم و ميزان کافي مايعات، ديسک ها را آب رساني کرده و به آن ها اجازه مي دهد تا قسمت فوقاني بدن را حمايت کنند.
معمولا مايع درون ديسک در تحمل ۷۵ درصد وزن بدن نقش دارد در حالي که خود اسکلت ديسک تنها در تحمل ۲۵ درصد وزن بدن نقش دارد. افت مايعات، اسکلت را مجبور مي کند وزن بيشتري را تحمل کند و در نتيجه درد و ناراحتي به وجود مي آيد.
* کاهش عفونت: سيستم لنفاوي موجود در بدن وظيفه دفع ضايعات را دارد. اين سيستم قبل از ورود سموم به جريان خون، آن ها را مي شکند. آب ناکافي در سيستم لنفاوي در بدن اختلال ايجاد مي کند و در نتيجه مقاومت بدن را در مقابل عفونت هاي خطرناک کاهش مي دهد.
* تمرکز: آب مي تواند سموم موجود در بعضي از فرآورده هاي غذايي مانند افزودني ها و مواد نگه دارنده را از کبد دفع کند و باعث فعال تر شدن فرد و افزايش تمرکز مي شود.
* آرتروز: آب در نرم کردن مفاصل بين استخوان ها نقش اساسي دارد. کمبود آب، سايش بين سطح غضروف ها را افزايش مي دهد و در نتيجه باعث درد و ورم مفاصل مي شود.
* بوي دهان: بوي نامطبوع دهان نشانه بارز کمبود آب بدن است. آب دهان در از بين بردن باکتري هاي موجود در دهان و آب رساني به زبان نقش موثري دارد.
* گرفتگي عضلات: اکسيژن از طريق خون به عضلات منتقل مي شود. در صورت نرسيدن اکسيژن به خون، عضلات اسيدلاکتيک ترشح مي کنند که گرفتگي عضلاني به وجود مي آورد. آب کافي يعني تامين اکسيژن خون.
* آسم، مشکل قوه هاضمه و حالت تهوع صبحگاهي را با مصرف آب کافي پيش گيري و يا درمان کنيد.
* فشار خون بالا: تقريبا ۸۵ درصد حجم خون از آب تشکيل شده است. بنابراين حجم خون با مصرف آب ارتباط تنگاتنگي دارد. به محض افت حجم خون، مويرگ هاي کم تر فعال بسته مي‌شود تا قسمت هاي فعال تر به خون کافي دسترسي داشته باشند. با بسته شدن رگ ها، به عضلات فشار وارد مي آيد و مصرف آب مي تواند فشار وارد بر عضلات را تسکين دهد.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)