جنبش سبز ایران همزمان با شرکت مردم ایران در انتخابات آغاز شد. مردمی که می دانستند کروبی و میرحسین بدهستند ولی تصمیم گرفتند بین بدو بدتر بد را انتخاب کنند تا کمی فضای جامعه آزادتر باشد. عده ای مرتب ساز مخالف می زدند که شرکت در انتخابات بی فایده است کسی نباید شرکت کند. این افراد که عمدتا در خارج از کشور زندگی می کنند و در هر صورت قادر به انجام هیچ کار مثبتی نیستد در دلسرد کردن مردم برای شرکت در انتخابات ناکام ماندند و جنبش سبز اوج گرفت.
یکی از این افراد کاریکاتور آهنگ کوثر بود. کاریکاتور آهنگ که خود کاندید دور دوم شورای شهر تهران بود و با رای بسیار نازلی شکست خورد شرکت در انتخابات را بدون نفع و حتی زیانبار می دانست.
پس از انتخابات او دچار این توهم شده که از مردم بیشتر می داند و می گوید من از بدی های موسوی و کروبی می نویسم تا مردم یادشان نرود که قرار بود بین بد و بدتر انتخاب کنند.
کاریکاتور آهنگ که دچار توهم مفرط است مرتب به این دو سرباز پیشرو گیر می دهد که شما شریک جنایات رژیم هستید و ر وی اعصاب مردمی که این دو نفر را برای له کردن یک سر از این اژدهای هزار سر جلو انداخته اند راه می رد.
من باید به کاریکاتورآهنگ بگویم عزیز جان شما حتی همراه جنبش سبز نیستید بلکه از جنبش سبز عقب هستید. اگر جلوتر از جنبش بودید می توانستید ادعا کنید چراغ خطر را روشن کرده اید. حالا که از جنبش سبز عقب هستید چراغ خطرتان به درد عمه جانتان و کیهانیان می خورد.
راستی کاریکاتور آهنگ عزیز! شما که این همه به کروبی و موسوی گیر می دهی چه ارتباطی با ابولحسن بنی صدر داری.
ابوالحسن بنی صدر که همراهی او با خمینی بزرگترین جنایت به تاریخ کشور بود
چرا در رادیو زمانه مرتب با او گفتگو می کردید؟
چرا یک بار کاریکاتور این دوست و همراه عزیزتان را نمی کشید؟
عکس دوست عزیزت را در حال دسبوسی خمینی بگذارم که خوش خوشانت شود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر