آقای دهنمکی من با دیدن فیلم اخراجی های شما گریستم و سر فحش را به خمینی و حز ب اللهی ها کشیدم.
فیلم اخراجی های یک را که دیدم از اول تا آخر آن با اعصابی خورد نگاه کردم گاه گریستم و تا توانستم فحش نثار خمینی و تمام کسانی کردم که تبلیغ جنگ می کردند و بعد از فتح خرمشهر جنگ را ادامه دادند.
دیدن صحنه های این فیلم مرا به سالهای 60 تا 67 برد که چگونه به دلیل خونخواری خمینی و حماقت درصدی از مردم کشورمان
تعداد بسیار زیادی از جوانان پاک را از دست دادیم. به یاد آوردم که چگونه معلم های بی پدر و مادر دینی در سر کلاس درس ما دانش آموزان تازه بالغ پر از شهوت از حوری ها (فاحشه های بهشتی) تعریف و تمجید کردند و می گفتند به محض شهادت می توانید با آنها جماع کنید چون به محض شهادت به بهشت می روید. به یاد می آوردم تشییع جنازه پیکر پاکترین فرزندان این سرزمین را. به یاد می آوردم زمانی که جوانان را به زور می گرفتید و به سربازی می فرستادید تا به قول خودتان کربلا را آزاد کنید. آهنگران حرامزاده دروغگو را به خاطر می آوردم که 8 سال گفت تا کربلا رسیدن یک یا حسین دیگر و هیچ گاه به مربلا نرسیدند.
آخوندهای دجال معلمان دینی و میلغان جنگ می گفتند شهید همزمان با شهادت به بهشت می رود ولی مردم آنقدر شستشوی مغزی شده و نا فهم شده بودند که از شما نمی پرسیدند که امام حسین شهید شده در نتیجه در بهشت است ما برای چه می خواهیم به کربلا برویم. مردم آنقدر نا فهم شده بودند که نمی دانستند راه دیگری هم به غیر از جنگ برای زیارت کربلا وجود دارد. مردم آنقدر نادان شده بودند که نمی دانستد که اگر بتوانیم کربلا را تصرف کنیم تازه اول مکافات است و ما اشغالگریم.
فیلم اخراجی های شما مرا به یاد زمانی انداخت که مردان زن و بچه دار را دستگیر می کردید و به زور به سربازی و جبهه می فرستادید. آری من با دیدن فیلم اخراجی های به شما و تمام کسانی که از جنگ کثافت به دفاع مقدس یاد می کنند فحش دادم.
آری آقای دهنمکی من هنوز هم شما را انسانهای کثیفی می دانم هم شما هم خمینی هم آخوندها و هم تمام کسانی که جنگ را تبلیغ می کردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر